Το μαύρο πιπέρι κατάγεται από τις τροπικές περιοχές όλης της Ασίας και χρησιμοποιήθηκε κατά κόρο στην Ινδική, Κινεζική και Ιαπωνική κουζίνα. Η ονομασία του στην ευρύτερη αυτή περιοχή είναι "pippali" από σανσκριτική ρίζα και το αναφέρει και ο Θεόφραστος τον τέταρτο αιώνα π.Χ. σαν "πιπέρι". Ήταν γνωστό σαν φάρμακο και στον Ιπποκράτη, αλλά τελικά οι Άραβες με τα καραβάνια τους το έφεραν μαζικά στην Ευρώπη (πουλώντας το μάλιστα σε τιμή ακριβώς την ίδια με το χρυσάφι...), όπου και καλλιεργείται πλέον κανονικά.
Οι καρποί του φυτού piper nigrum είναι μικρά σφαιρίδια που εκφύονται πολλά μαζί σαν τσαμπί. Αρχικά έχουν πράσινο χρώμα, αλλά αργότερα κοκκινίζουν. Μαζεύονται λίγο πρίν ωριμάσουν και απλώνονται στον ήλιο για να ξεραθούν, οπότε αφυδατώνονται και ζαρώνουν, ενώ ταυτόχρονα μαυρίζουν. Κατόπιν αλέθονται και γίνονται σκόνη, δημιουργώντας το μαύρο πιπέρι. Εάν ξεφλουδιστούν πρίν αλεστούν, τότε έχουμε το (λιγότερο καυτερό) άσπρο πιπέρι.
Το πιπέρι έχει θερμαντική δράση στον οργανισμό. Είναι καλύτερο να χρησιμοποιείται φρεσκοτριμμένο. Ανοίγει την όρεξη. Βοηθάει πολύ στην πέψη των γαλακτοκομικών προϊόντων και ειδικά των πιό λιπαρών από αυτά όπως το βούτυρο, το τυρί και η κρέμα γάλακτος. Σε μεγάλη ποσότητα έχει την τάση να "στεγνώνει" τον οργανισμό (ειδικά το δέρμα και τους βλεννογόνους). Βοηθά την πέψη και την αποβολή αερίων από το έντερο, επιταχύνει τη συστολή της μήτρας μετά από τον τοκετό και είναι ιδανικό για όλα τα κρυολογήματα.
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι να το πάρει κανείς εκτός από το να το προσθέτει στο φαγητό του: ανακατεμένο με μέλι, βρασμένο μαζί με γάλα, σε πολύ αραιωμένο διάλυμα με νερό για στοματική πλύση, κλπ.
Το μαύρο πιπέρι κατάγεται από τις τροπικές περιοχές όλης της Ασίας και χρησιμοποιήθηκε κατά κόρο στην Ινδική, Κινεζική και Ιαπωνική κουζίνα. Η ονομασία του στην ευρύτερη αυτή περιοχή είναι "pippali" από σανσκριτική ρίζα και το αναφέρει και ο Θεόφραστος τον τέταρτο αιώνα π.Χ. σαν "πιπέρι". Ήταν γνωστό σαν φάρμακο και στον Ιπποκράτη, αλλά τελικά οι Άραβες με τα καραβάνια τους το έφεραν μαζικά στην Ευρώπη (πουλώντας το μάλιστα σε τιμή ακριβώς την ίδια με το χρυσάφι...), όπου και καλλιεργείται πλέον κανονικά.
Οι καρποί του φυτού piper nigrum είναι μικρά σφαιρίδια που εκφύονται πολλά μαζί σαν τσαμπί. Αρχικά έχουν πράσινο χρώμα, αλλά αργότερα κοκκινίζουν. Μαζεύονται λίγο πρίν ωριμάσουν και απλώνονται στον ήλιο για να ξεραθούν, οπότε αφυδατώνονται και ζαρώνουν, ενώ ταυτόχρονα μαυρίζουν. Κατόπιν αλέθονται και γίνονται σκόνη, δημιουργώντας το μαύρο πιπέρι. Εάν ξεφλουδιστούν πρίν αλεστούν, τότε έχουμε το (λιγότερο καυτερό) άσπρο πιπέρι.
Το πιπέρι έχει θερμαντική δράση στον οργανισμό. Είναι καλύτερο να χρησιμοποιείται φρεσκοτριμμένο. Ανοίγει την όρεξη. Βοηθάει πολύ στην πέψη των γαλακτοκομικών προϊόντων και ειδικά των πιό λιπαρών από αυτά όπως το βούτυρο, το τυρί και η κρέμα γάλακτος. Σε μεγάλη ποσότητα έχει την τάση να "στεγνώνει" τον οργανισμό (ειδικά το δέρμα και τους βλεννογόνους). Βοηθά την πέψη και την αποβολή αερίων από το έντερο, επιταχύνει τη συστολή της μήτρας μετά από τον τοκετό και είναι ιδανικό για όλα τα κρυολογήματα.
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι να το πάρει κανείς εκτός από το να το προσθέτει στο φαγητό του: ανακατεμένο με μέλι, βρασμένο μαζί με γάλα, σε πολύ αραιωμένο διάλυμα με νερό για στοματική πλύση, κλπ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου