ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΠΥΡΑ ΤΗΝ ΚΑΤ' ΕΞΟΧΗ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΑΠΟΛΑΥΣΗ

Ξανθιά, καστανή ή κόκκινη, δροσερή, απολαυστική και σαγηνευτική, η µπίρα αποτελεί αγαπηµένη καλοκαιρινή συνήθεια σχεδόν όλων των Ελλήνων!

ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΓΑΛΑΝΟΥ

Η µπίρα ή ζύθος είναι ένα αλκοολούχο ποτό που παράγεται κυρίως από κριθάρι, µαγιά, νερό, βύνη και λυκίσκο. Η µπίρα δεν εφευρέθηκε, αλλά ανακαλύφτηκε, όπως αναφέρει ο Tom Standage στο βιβλίο του «H ιστορία του κόσµου σε 6 ποτήρια». Η ανακάλυψή της ήταν αναπόφευκτη από τη στιγµή που άρχισε η συλλογή των αγρωστωδών (άγριων προγόνων των σύγχρονων δηµητριακών) µετά το τέλος των παγετώνων, γύρω στο 10.000 π.Χ., στην περιοχή που είναι γνωστή ως Εύφορη Κοιλάδα. Το πότε παρασκευάστηκε η πρώτη µπίρα παραµένει άγνωστο, αλλά αναφορές δείχνουν ότι είχε διαδοθεί ευρέως στην Εγγύς Ανατολή µέχρι το 4000 π.Χ. Η µπίρα της Μεσοποταµίας, άλλοτε αινιγµατικά θολή, άλλοτε γοητευτικά ξανθιά, χρησιµοποιήθηκε -όπως και τα περισσότερα αλκοολούχα ποτά- ως φάρµακο, ως γέφυρα για κοινωνικές σχέσεις αλλά και ως συναλλαγµατικό µέσο.

Σήµερα, πρωταθλητές στην κατανάλωση µπίρας είναι οι Τσέχοι και οι Γερµανοί. Η παγκόσµια παραγωγή µπίρας ξεπερνά τα 1,2 δισεκατοµµύρια εκατόλιτρα, τη στιγµή που το κρασί ξεπερνά µόλις τα 0,2 δισεκατοµµύρια. Στη χώρα µας, η κατά κεφαλήν κατανάλωση µπίρας φτάνει τα 40 εκατόλιτρα, όταν ο ευρωπαϊκός µέσος όρος κυµαίνεται στο διπλάσιο.

Η περίοδος του καλοκαιριού είναι πολύ σηµαντική, όσον αφορά τον ανταγωνισµό στην ελληνική αγορά µπίρας. Σε αντίθεση µε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, στην Ελλάδα η µπίρα αποτελεί εποχικό προϊόν, αφού το 60%-70% περίπου της συνολικής κατανάλωσής της γίνεται στο πεντάµηνο Μάιος - Σεπτέµβριος.

info

Πολύ σηµαντικό για την απόλαυση της µπίρας είναι το ποτήρι στο οποίο θα τη σερβίρετε και το οποίο διαφοροποιείται ανάλογα µε τον τύπο του ζύθου.

Βασικές κατηγορίες µπίρας

Lager: Σ’ αυτήν την κατηγορία ανήκουν οι περισσότερες µπίρες. Κατά βάση το χρώµα τους είναι ξανθό, αλλά συναντάµε και σκούρες ή κόκκινες.

Ale: Αυτό το είδος µπίρας υφίσταται ζύµωση σε σχετικά υψηλές θερµοκρασίες (15-23°C), ενώ η µεταζύµωση διαρκεί λίγο. Κύριο χαρακτηριστικό της είναι το φρουτώδες άρωµα και η γεύση καραµέλας, µπαχαρικών, κακάο και καφέ.

Βασικές υποκατηγορίες µπίρας

• Trappiste: Μοναστηριακές µπίρες µε «προέλευση», αφού µόνο έξι µοναστήρια στον κόσµο έχουν δικαίωµα να χρησιµοποιούν το συγκεκριµένο όρο.

• Abbey: ∆εν παράγονται σε κάποιο µοναστήρι, αλλά ζυθοποιούνται όπως οι trappiste ή µε βάση κάποια συνταγή µοναστηριού, το οποίο όµως πλέον δεν παράγει µπίρα.

• Stout: Προέρχονται από τις Porter και αποτελούν το εθνικό ποτό των Ιρλανδών. Έχουν αρκετό οινόπνευµα, είναι πικρές µε υπόγλυκη γεύση κι έχουν σχεδόν κρεµώδη αφρό και υφή.

• Pilsner: Πρόκειται για έναν ιδιαίτερο τύπο lager, µε λίγο πιο πικρή και ξερή γεύση από τις συνηθισµένες και λίγο πιο σκούρο ξανθό χρώµα. Είναι πιο διαδεδοµένη στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη κι ελάχιστα γνωστή στη χώρα µας, αν και τα τελευταία χρόνια κερδίζει θέση στις προτιµήσεις των Ελλήνων.

• Weisse: Υψηλής ζύµωσης µπίρες µε βάση το σιτάρι (40%-70%). Η µαγιά τους αποτελείται από επιλεγµένα στελέχη ζυµών. Έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε διοξείδιο του άνθρακα.